Het einde van de vakantie is in zicht en velen hervatten het werk. Tijdelijk wellicht want COVID19 2020 zorgde voor een verhoogde tijdelijke werkloosheid in een regeerperiode waar een hoge werkzaamheid bovenop de agenda staat. Hoe kunnen we van COVID19 een opportuniteit maken om arbeidsmarkt te revitaliseren. De oplossing ligt voor de hand: iedereen freelancer
In een wereld met exponentiële veranderingssnelheid zien we verschillende types ‘werknemers/werkgevers’ door de verandering in de producten en diensten. Denk maar aan trivago en booking.com in de reissector, of de uberchauffeurs in de taxisector. Waarom dateren onze uitgangspunten van de arbeidsmarktoplossingen nog van de vorige eeuw.
Iedereen freelancer: de vraag is hoe
Iedereen freelancer kan gerealiseerd worden op 2 manieren door 1) mogelijkheden te introduceren om werknemers te delen en 2) door voorbij te gaan aan de keuze tussen werknemer of niet.
Er zijn verschillende opties mogelijk. En de werkgevers zijn er klaar voor. Acerta vond dat 62.4% van de ondernemingen openstaat om werknemers te delen met andere werkgevers. Er kan vooreerst één arbeidsovereenkomst zijn met alle werkgevers, meerdere arbeidsovereenkomsten lopende zijn waarbij tijdelijk wordt gedesactiveerd. Er kunnen ook joint ventures tussen werkgevers worden opgericht en werknemers kunnen onder voorwaarden ter beschikking worden gesteld.
Een tweede mogelijkheid bestaat om alternatieve vormen van tewerkstelling (freelancers en platformeconomie) gelijk te behandelen als werknemers. COVID19 heeft duidelijk gemaakt dat heel wat zekerheden en rechten verbonden zijn met het werknemersstatuut. Is de trade off tussen meer flexibiliteit en zekerheid nodig? Is het logisch dat er een keuze gemaakt wordt tussen werknemer met zekerheden en beperktere flexibiliteit of freelancer met veel meer flexibiliteit en geen vangnet? De aard van het werk verandert maar een aangepast statuut voor eenieder ontbreekt.
Iedereen freelancer zorgt voor een win-win
Iedereen freelancer is niet enkel een juridische oplossing voor de werkzaamheidsgraad, ze zorgt voor voordelen en dit voor zowel werknemers als werkgevers. Voor bedrijven is het mogelijk om ontslagen te beperken en werknemers te houden. Het maakt het ook mogelijk om meer gespecialiseerde en ondersteunende profielen gedeeltelijk aan te trekken. Voor werknemers levert het delen over bedrijven heen leeropportuniteiten op. Werknemers die gedeeld worden over bedrijven of freelancers verwerven kennis op een specifieke manier. Werknemers in de private en publieke sectoren met lange anciënniteit leren vooral collectief en formeel. Bij freelancers en platformwerkers is het net het omgekeerde. Ieder project of nieuwe klant kan een nieuwe technologie, een nieuwe aanpak vereisen en leren gebeurt informeel, veel frequenter én op maat.
In de Europese actieve beroepsbevolking bedraagt het aantal werknemers uit de platformeconomie of als freelancer ongeveer 11%. Er wordt verwacht dat dit aandeel zal toenemen. Dus laat ons COVID 19 zien als een opportuniteit om de arbeidsmarkt sociaal juridisch naar de 21ste eeuw te loodsen
